De authentieke vierkantshoeve, verscholen in een licht glooiend landschap, brengt je terug naar de tijd toen de mens in het landschap nog nietig was. Tijd om terug te gaan naar de basis, om te genieten van rust en het groen van de omliggende landerijen. De eeuwenoude Zandbeekhoeve werd verbouwd met een hart voor het werk van opeenvolgende generaties. Het stille gebaar van de binnenplaats en de beschermende mantel van gebouwen vormt een welkome beschutting tegen de drukte van alledag. Tijd om te genieten, tijd voor een ,,deugdzonde’’, genieten van wat deugd doet en ook een beetje zonde is. Het was Valeries ‘ overgrootvader die volgens de overlevering bij het zien van een schoon meiske de uitspraak “Dat is nog een deugdzondeke waard” deed.

{Het woord “Deugdzonde” stamt af van de hoofdzonden uit de bijbel en is als dusdanig verankerd in ons collectief geheugen.}

In 2005 begonnen de eerste plannen voor De Deugdzonde te rijpen in onze hoofden. Valerie had kennis van zaken vanuit haar werk als archictecte bij Marie-Josée Van Hee om zo’n groot project aan te vatten. De voorouderlijke hoeve stond toen enkele jaren leeg en er was dringend nood aan een nieuwe bestemming. Valeries ouders Marc Doutreluingne en Moniek Vanhoutte wilden maar wat graag dat Marcs’ ouderlijke woonst een nieuwe generatie zou huisvesten en dat de toekomst zou worden verzekerd met respect voor het rijke verleden. De geesten van Nelly Holvoet (marraintje) en Arsène Doutreluingne (parrain) inspireerden en creëerden de rust om De Deugdzonde uit te tekenen tot wat ze nu is. In 2010 startten de bouwwerken aan het eeuwenoude gebouw. Na veel bloed, zweet en tranen opent De Deugdzonde de poorten voorjaar 2012.

Na zes jaar als cafébaas in het Tieltse Talternatief wist Piet ook al één en ander af van “Deugdzonden” en zo komt het dat in De Deugdzonde lekker eten, fijne dranken, fijne muziek en cultuur hoog in het vaandel worden gedragen. We willen er alles aan doen om uw verblijf zo deugddoend mogelijk te maken en we hopen dat De Deugdzonde er één of meerdere waard was.

Valerie Doutreluingne & Piet Van Buren